Ο ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Η Εργοθεραπεία επικεντρώνεται κυρίως σε θέματα λειτουργικότητας στην καθημερινή ζωή. Στην παιδική ηλικία οι τομείς λειτουργικότητας περιλαμβάνουν τις σχολικές δραστηριότητες, το παιχνίδι και την αυτοφροντίδα. Τα παιδιά για να ανταποκριθούν στα σχολικά τους καθήκοντα χρειάζεται να αναπτύξουν δεξιότητες όπως η λεπτή κινητικότητα, η αδρή κινητικότητα, ο οπτικοκινητικός συντονισμός, η συγκέντρωση και η διατήρηση της προσοχής, η οπτική αντίληψη και οι γνωστικές δεξιότητες, η ανταπόκριση σε αισθητηριακά ερεθίσματα του περιβάλλοντος και η αυτοφροντίδα.

Η λεπτή κινητικότητα αφορά τις κινήσεις που εκτελούνται με τα χέρια π.χ. οι κατασκευές, η χρήση ψαλιδιού, πέρασμα κορδονιού, η σύλληψη και ο χειρισμός αντικειμένων κτλ. Η εξέλιξη στην λεπτή κινητικότητα και στον οπτικοκινητικό συντονισμό συμβάλλει στην ανάπτυξη γραφοκινητικών δεξιοτήτων και στην κατάλληλη προετοιμασία του παιδιού στην ένταξη του στο σχολείο και στις σχολικές απαιτήσεις.

Η αδρή κινητικότητα αφορά δραστηριότητες όπως η βαδιση, το τρέξιμο, τα παιχνίδια με την μπάλα, ισορροπία, κινητικές διαδρομές με εμπόδια, αναρρίχηση και τα αθλήματα.

Η συγκέντρωση και η διατήρηση της προσοχής είναι δεξιότητες απαραίτητες για κάθε δραστηριότητα. Η οπτική αντίληψη αναφέρεται στην διάκριση των σχημάτων, στην ολοκλήρωση και αντιγραφή σχημάτων και την οπτική μνήμη. Οι γνωστικές δεξιότητες περιλαμβάνουν την διάκριση σχημάτων, χρωμάτων και μεγεθών, την σειροθέτηση, την κατηγοριοποίηση, τις χωροχρονικές έννοιες κ.α.

Η επικοινωνία και οι κοινωνικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, τήρηση κανόνων επικοινωνίας, επικοινωνιακή προσαρμοστικότητα).

Η ανταπόκριση στα αισθητηριακά ερεθίσματα δηλαδή σε ακουστικά, οπτικά, απτικά, ιδιοδεκτικά και αιθουσαία ερεθίσματα σχετίζεται με την αισθητηριακή ρύθμιση, την αισθητηριακή διάκριση και την αισθητηριακή ολοκλήρωση. Τα αισθητηριακά ζητήματα αναφέρονται στην προσαρμοστικότητα του παιδιού στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος.

Η αυτοφροντίδα αφορά την ικανότητα του παιδιού να μπορεί να εκτελεί βασικές κινήσεις ένδυσης, απόδυσης, σίτισης και αυτοφροντίδας στην τουαλέτα.

Σε περίπτωση που το παιδί παρουσιάζει δυσκολίες στην γραφή, στην λεπτή κινητικότητα, στην αδρή κινητικότητα, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, παρουσιάζει υπερκινητικότητα, αδεξιότητα στις κινήσεις του, αποσυντονίζεται εύκολα από αισθητηριακά ερεθίσματά ή εμφανίζει ελλείμματα στην φροντίδα του εαυτού του ανάλογα με την ηλικία του, χρειάζεται να γίνει εργοθεραπευτική αξιολόγηση και αν χρειαστεί ο εργοθεραπευτής θα προτείνει θεραπευτικό πρόγραμμα ανάλογο με τις ανάγκες του ώστε να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες του.

 

Πότε ένα παιδί χρειάζεται εργοθεραπεία;

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπείας, μια σειρά από δυσκολίες που χρήζουν αντιμετώπισης και αφορούν παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας είναι οι εξής:

• Το παιδί είναι αδέξιο, πέφτει συχνά και εύκολα, πέφτει πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα, σαν να δείχνει πως δεν μπορεί να υπολογίσει τη θέση του σώματός του σε σχέση με το περιβάλλον.

• Αποφεύγει τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς και δεν του αρέσει να κάνει κούνια και να τον στριφογυρνάνε

• Δεν παίζει με συνομηλίκους του ή με παιχνίδια της ηλικίας του, προτιμά να παίζει μόνο του

• Δυσκολεύεται να κατανοήσει τη δομή και το νόημα ενός παιχνιδιού, έχει μειωμένη συγκέντρωση και δυσκολεύεται να ακολουθήσει σύνθετες εντολές.

• Έχει δυσκολίες στην οργάνωση του στο χρόνο και στις έννοιες του χρόνου.

• Δυσκολεύεται να χρωματίσει μέσα στις γραμμές, να κόψει με ψαλίδι, δυσκολεύεται να χειριστεί μικρά αντικείμενα, να κρατήσει το μολύβι, να σχηματίσει γράμματα, να ζωγραφίσει σε πλαίσιο, να αντιγράψει σχήματα- γραμμές.

• Έχει δυσκολίες στο φαγητό (τρώει συγκεκριμένες τροφές ή λερώνεται πολύ)

• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει κενά μεταξύ των λέξεων όταν γράφει και δεν του αρέσει το γράψιμο γενικότερα.

• Αποφεύγει δραστηριότητες καθημερινής περιποίησης, όπως χτένισμα, βούρτσισμα δοντιών, λούσιμο, κόψιμο των νυχιών, είναι υπερευαίσθητο/υποευαίσθητο σε άγγιγμα, γεύσεις, θορύβους, ήχους .

• Παρουσιάζει δυσκολίες στην ένδυση, να κουμπωθεί ή να δέσει τα κορδόνια του, να φάει μόνο του ή να πάει μόνο του τουαλέτα, αποφεύγει συγκεκριμένα είδη υφασμάτων.

• Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές και τα φιλιά.

• Δείχνει να ξεχνάει πράγματα που έχει μάθει

• Έχει ελαττωμένο μυϊκό τόνο (μοιάζει αδύναμο)

• Είναι υπερκινητικό, δεν μπορεί να ησυχάσει,   είναι παρορμητικό .

• Έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση

• Δεν παίζει με παιχνίδια της ηλικίας του

• Δεν μπορεί να κάνει ποδήλατο

• Δεν μπορεί να κάνει κατασκευαστικά παιχνίδια ή παζλ

• Έχει δυσκολία στην διάκριση ή αντιγραφή γραμμάτων – απλών γεωμετρικών σχημάτων

• Κουράζεται εύκολα κατά τη σχολική του εργασία.

Αν θεωρείτε ότι το παιδί σας παρουσιάζει κάποια από τις παραπάνω δυσκολίες καλό είναι να απευθυνθείτε στο κέντρο ΕΠΙΓΝΩΣΗ για αξιολόγηση και παρέμβαση από τους εξιδεικευμένους εργοθεραπευτές όπου διατίθεται ειδικός διαμορφούμενος χώρος με τοίχους αναρρίχησης,   κούνιες,   μπάλες γυμναστηρίου, τραμπάλες, Τραμπολίνο, δοκός ισορροπίας, πισίνα με μπάλες κ.ά.